Siz siz olun bu aralar aman ha hasta olmayın,iyi bakın kendinize. Hele hele şu son gelen zamları görünce zaten hastane kapısına varmadan iyileşiyorsunuz. Neredeyse 2 aydır gerek televizyonlar,gerekse sosyal medyada haberlerin baş tacı olan asgari ücretli ve memura yapılacak olan bir çorba kaşığı zam,her zamanki gibi diğer sektörlerin de zam iştahını kabarttı.
Devlet hastanesinde belli alanlarda randevu tarihinde bir sonsuzluk ibaresi görürseniz de şaşırmayın,çünkü yer yok. Eğer bir yolunu bulup hayatta kalmayı başarıp da hastaneye gidebilirseniz, bu sefer de kapıdan içeri girebilmeniz için baya bir ikili mücadele kondisyonunuzun yüksek olması lazım.Vallahi aynı anda doktorun yanında 3 hastayı birden dinlediğini gördüm.
Ha bu riski göze alamayıp,özel hastaneye giderim diyorsanız,işte o zaman mutlaka en yakın bankamatiğe uğrayıp yüklüce para çekmeyi ihmal etmeyin.
Giriş idi kayıt idi,muayene,röntgen,film,serum derken nerdeyse ameliyat olmuş gibi bedel ödeyip çıkıyorsunuz bir reçete ve akabinde bir torba dolusu ilaçla.
E tabi bir de ilaç meselesi…20.yüzyılın başlarından itibaren ilaç endüstrisini bir dış politika meselesi haline getirip kendi tekelinde tutan, yıllar boyunca pek çok ülke insanını bu ilaçlara mahkum eden,bağımlı hale getiren ve yan etkileriyle diğer prototip hastalıklar icat eden ,ve bunlar için de ilaç piyasaya sürüp satan Rumsfeld'lerin başlattığı bu hegemonya kaldığı yerden devam ediyor.
İlaç endüstrisine kendi kurduğumuz fabrikalarda çok yönlü giremezsek bu ilaç krizi uzayıp gider.. Metalaştırılan ve dövize endeksli ve dışa bağımlı olduğumuz bu ilaç döngüsünün acil bir milli mesele haline getirilmesi artık olmazsa olmazlarımızdan.
Yükselen enflasyon ve döviz kurundaki artış,pek çok alanda olduğu gibi sağlık sektörünü de ciddi manada etkiliyor.Bilhassa son iki yıldır ilaç avro kuruyla reel kur arasındaki makas açıldıkça ilaç yokluğu artık kıtlığa dönüşmek üzere.Yüzlerce ilaç artık yok listesine girdi. Doktordan aldığınız reçetedeki her 4 ilaçtan birini artık bulamıyorsunuz.
Son yapılan fiyat güncellemeleriyle ilaçlara % 37 zam geldi.Bu,aynı zamanda ilaç için ödenecek olan fiyat farkının da artması demek.Halk sağlığının,ilaç piyasasının insafına bırakıldığı böyle bir sistemde ilaç krizinin devam etmesi de kaçınılmaz.
Toplum sağlığını ilgilendiren birincil etmenlerden ilaç endüstrisinin sermayenin insafına bırakılmasını kabullenerek bu problem çözülmez.Devletimizin artık bu ilaç sektörüne çok yönlü girmesi ,yeni planlamalar yapması,kendi fabrikalarını kurması ve hızlı ,seri ilaç imalatına geçmesi ,derin ve mühim bir mesele.Üstelik tüm bu planlamaların önceliği halk sağlığı olmalı,kara endeksli degil.İlaçlar ucuz ve erişebilir olmadığı sürece ne yaparsanız yapın sağlık alanında istikrarı yakalayamazsınız.
