ASRIN FELAKETİ

    Yer ,Kahramanmaraş,Pazarcık; 7,7…Hemen ardından yine Kahramanmaraş,bu kez Elbistan,7.6.Felaket felaket üstüne…Yandı yürekler beton yığınlarının altında kalan insan bedenlerinin sessiz çığlıklarıyla.Enkaz başında kızının beton yığınları arasında elini tutan bir baba,yığıntıların arasında belki de son anlarını kayda alarak akrabalarıyla helalleşen bir aile,salavat sesleri,kelime-i şahadetler,neler neler…K.Maraş,Hatay,Adıyaman,Malatya,Osmaniye artık yorgun,kırık,karanlığa gömülmüş toz bulutları arasında.Kelimeler düğümleniyor,söyleyecek o kadar çok şey varken sessiz çığlıklara gömülüyor insan.
    Tamam, ' kader,Allah'tan geliyor,vadesi böyleymiş'  diyelim demesine de ,yüzölçümü itibariyle %96'sı,nüfus itibariyle % 99'unun deprem riski altında olan bir ülkemizde artık çok sert ve disiplinli önlemlerin alınması gerek miyor mu? Daha kaç masum can gidecek? Daha ne kadar eksileceğiz? On binlerce insan çoluk çocuk ,genç yaşlısı tonlarca para sayılan,daha taksidini bile ödeyemedikleri o koskoca beton yığınlarına girmeye korkuyor.Artık sağ olan,ayakta olan binalar bile gözümüze bir mezarlık gibi görünüyor.
    Utanmazlık,riyakarlık,rüşvet,yolsuzluk gibi kavramlar binaların yapı denetimi ve inşaatına sıçradığında maalesef tarifi olmayan ağır sonuçlar doğuruyor.Denetimin zayıf olduğu kadar ,usule sığmayan tembelliklerimiz de var.Görüyoruz ki şehir planlamasında hem Çevre ve Şehircilik Bakanlığı hem de belediyeler sınıfta kalıyor.Yeni imara açılan yerleşim bölgelerinde insanların en çok ihtiyaç duydukları açık ve yeşil alanlar yerine umursamaz bir şekilde mantar gibi binalar oturtuyoruz.Sonra en ufak bir sarsıntıda arabamıza atlayıp toplanma alanı bakınıyoruz ufukta ama yok,çünkü her yer bina,her yer beton.
   Bir sözüm de imar affına.İmar affı gibi faydasından çok zararı olan bir uygulamanın derhal kaldırılması taraftarıyım.Güzide ülkemizin coğrafyası maalesef hoyratça arazi kullanımına pek müsait değil.Binlerce insanım sokakta biçare evsiz kalmışken,arazilerimiz bize yetmezken ,yabancı uyruklu insanların  en güzel yerlerden bu kadar kolay arazi alması,konut,malk mülk sahibi olması da akla sığmıyor.
    Deprem anında acil müdahale ve destek ekip yetersizliğini de hatırlatmak gerek.Yerleşim merkezlerindeki AFAD ve AKUT  gibi grupların sayısındaki artış önemli. Özellikle deprem bölgesine hızlı ve profesyonel destek önem arz ediyor.Daha fazla profesyonel uzman ekipler çıkarmamız lazım kepçe operatörüne kadar.Belediye başkanlarına da çok iş düşüyor.Şehir planlamalarına lütfen hassasiyet gösterin.Özellikle umumi alanların genişletilmesi,aksine uygulamaların şiddetle kaldırılması gerekir.
    Ayrıca artık tembelliği bir kenara bırakıp vatandaş olarak afet bilincini ciddiyete alalım,gülüp geçmeyelim. Çocuklarımıza küçük yaştan itibaren deprem bilincini kazandıralım.Deprem tatbikatlarını güle oynaya çıkarak değil,simülasyon şeklinde gerçeğine yakın biçimde uygulayıp ciddiyetimizi gösterelim.
    Depremde hayatını kaybedenlere Allahtan rahmet yakınlarına başsağlığı dileklerimi gönderiyorum.